Geslaagd voor CPL, de "wing" is binnen...............het zit erop!

Hallo,

Allereerst zal ik mij aan diverse mensen moeten verontschuldigen voor het feit dat ik heel lang niets heb geschreven. Ik ga geen uitvluchten bedenken, maar laten we het er maar op houden dat ik te druk was met vliegen, voorbereiden, enzovoorts. bla bla bla:-)

Om dus maar snel van onderwerp te veranderen: filmpje van het vliegen in Zweden...



We hebben de afgelopen periode heel veel vluchten moeten cancellen in verband met het weer. Lage temperaturen en lage wolken zijn namelijk niet een combinatie waarin de "almachtige" Duchess zich goed thuisvoelt. De kist is namelijk niet gecertificeerd om in "icing conditions" te vliegen. Met andere woorden: er zit geen systeem dat er voor zorgt dat het ijs zich niet kan hechten aan de vleugel(rand), propeller. Dit zorgt voor een verstrooide luchtstroming en kan in het ergste geval resulteren dat je uit de lucht valt. Onder het motto voorkomen is genezen, is het dan verstandig om op de grond te blijven.

Uiteindelijk hebben we met behulp van de instructeurs toch redelijk veel kunnen vliegen de afgelopen 2 weken. Zodoende stond op 8 december de checkride/examenvlucht op het programma. De vlucht zou 2,5 uur duren en bestaan uit 2 gedeelten:
- CPL (Commercial Pilot License) gedeelte; VFR navigatie, starts en landingen, touch & go's, noodsituaties, motorstoringen, overtreksituaties etc.
- IR (Instrument Rating) gedeelte; met een kap op je hoofd die het uitzicht belemmerd moet je laten zien dat je op basis van alleen instrumenten kunt vliegen. In totaal een 3-tal verschillende procedures/naderingen gevlogen. Voor de echte liefhebbers: komen ze dan........ DME-arc met aansluitende ILS, NDB hold en een LOC (Allemaal op ESSD).

Maar voor het zover zou zijn hadden Max en ik eerst nog een mondeling op het programma staan. Uiteindelijk viel dit allemaal reuze mee en onze conclusie was dat de standaard testen stukken lastiger zijn. Goed natuurlijk, want beter dat het CAA examen meevalt dan omgekeerd.

De examinator was een gepensioneerde, zeer ervaren Zweedse luchtmacht vlieger met schitterende verhalen. Hij had gevlogen op de Saab 29 Tunnan & Saab 35 Draken. Na 25 minuten van papierwerk invullen en 2 vragen werd het tijd om het weer te bekijken. En dat viel even tegen..............................................

Maar de examinator had de oplossing: hij zei tegen ons dat we maar een vliegveld moesten opzoeken waar het goed weer was, want we zouden hoe dan ook de lucht in :-) Uiteindelijk bleek het bij Borlänge (ESSD) prima weer te zijn, dus ff snel daarheen gepland, nieuw vluchtplan ingediend etc. De examinator had met de toren van Vasteras gebeld om het één en ander te "regelen". Officieel mochten we niet met de huidige condities opstijgen onder VFR. Aangezien de bewolking slechts 300 ft dik was zijn we met een aangepaste klaring de lucht ingegaan. Binnen een paar seconden waren we door de bewolking heen en konden we genieten van de zon.

Net buiten Vasteras hield de bewolking echt op dus de navigatie met het kaartje was prima uit te voeren. Paar uitwijkingen gekregen en toen richting Borlange. De vriendelijke mevrouw in de toren hielp ons prima, helemaal nadat de examinator (in het Zweeds) tegen haar had gezegd dat we een examen aan het doen waren :-) Uiteindelijk daar wat circuitjes gevlogen in diverse configuraties en toen Max bij de terminal afgezet. Best cool om de gele lijn te volgen naar het gebouw en de kleine Duchess naast een turboprop te parkeren!!

Ik heb toen weer taxi & IFR clearance opgepikt en daar gingen we weer de lucht in voor een uurtje IFR vliegen. Alles ging goed en de examinator vertelde dat ik aan de toren een "full stop" kon vragen. Tijdens dat we de runway afdraaiden en ik de checklisten doornam kreeg ik te horen dat ik geslaagd was.....YES!!!!!

Geparkeerd, de kist moest bijgetankt worden en wij ook, dus lekker gelunched. Na de lunch was Max aan de beurt en kon ik wachten tot zij me weer op kwamen pikken voor de terugreis. Die eigenlijk net iets tegen/onder de minima zat; maar alles was veilig!



Ter afsluiting staan er hier nog "wat" foto's op Picasa.

Maar het zit er "eindelijk"op. Het brevet is binnen, na 15 maanden van "bloed, zweet en tranen". Nu rest alleen de MCC en Jet Foundation Course bij EPST in Utrecht. De 22e december vlieg ik terug naar Nederland en kan ik Kerst en Oud & Nieuw 2010 thuis vieren met Petra, familie en vrienden.

Ik kan bijna niet meer wachten :-)

Liefs (Captain) Rick

Nieuw bericht en nu vanuit......

inderdaad: Zweden!


Hallo allemaal,

Het is weer enige tijd gelden dat ik iets op mijn weblog geschreven heb. Aangezien ik vandaag van 0600-0800 in de simulator zat en daarna ben, dacht ik;"laat ik m'n weblog weer eens up-to-date maken :-)

Nadat we vertrokken zijn vanuit San Diego heb ik 2 heerlijke weken thuis doorgebracht met Petra, Gijs, familie en vrienden. Op Schiphol stonden Petra, mijn ouders en schoonouders me al op te wachten. Toen we op maandag de straat ingereden kwamen hadden de buren de straat en het huis versierd; dat was echt heel leuk/aardig. Het viel me alleen een beetje tegen dat ze het niet versierd hadden toen ik weer weg ging. Dat had ik eigenlijk wel verwacht:-) Maar ik heb me natuurlijk wel goed gedragen. Maar aan al het leuke komt een einde en de studie riep, dus de koffer kon weer ingepakt worden voor 9 weken Zweden. Als je de koffer inpakt voor de winterperiode in Zweden kom je er pas achter hoe zwaar dat is ten opzichte van zomerkleding........uiteindelijk paste het allemaal:-)

Vertrokken richting Schiphol, waar we mooi op tijd arriveerden. Koffer ingechecked en afscheid genomen van Petra en paps en mams. Het voelde toch heel anders dan het vorige vertrek naar San Diego. Zweden is dan toch iets gemakkelijker ( 2 uur vliegen en dezelfde tijdzone). Op Arlanda werden we opgewacht door de taxichauffeur die ons bij school afzette. "Onze" Saab in ontvangst genomen en richting appartement gereden. Daarna omgeving van Västerås(spreek uit: Vesteroohz) verkend en diverse boodschapjes gehaald.

De volgende dag stond er al school op het programma. Het programma hier ziet er in het kort als volgt uit:

- 22.5 uur FNPT II Simulator om te wennenu aan de lokale procedures
- 16.5 uur Be-76 Duchess inclusief CPL ME/IR examen
- 6 uur C172 voor de single engine add-on op het CPL.

De simulator vlogen we, met buddy, in blokken van 4 uur. De tijden varieerden tussen 0600 en 0000. Dus om 0445 opstaan om de sim in te gaan op zondagochtend of tot 0000 op een zaterdagavond op school zitten.............glamoureus leven hè als student pilot:-)

Vandaag had ik mijn stagecheck voor de simulator en die is behaald, dus als het weer meewerkt gaan we morgen sinds 2 maanden weer de lucht in. Ik heb er zin an!!!!

Verder hebben we hier meer vrije tijd dan in San Diego. We zijn ook een keer een ochtend naar de toren geweest. Erg leuk om dat eens van binnen te zien en de gezichten te zien van de mensen waar we straks vrij veel mee te maken gaan krijgen


de toren van ESOW......


V.l.n.r.: ondergetekende, Max, Maritha en Niels

Verder gebeurd er hier niet zo veel. Vluchtjes voorbereiden en soms theorie lezen. Wij zijn hier net zo druk als de rondweg tijdens de spits.............heel erg rustig.

Gisteren zijn Max en ik op "ontdekkingsreis" gegaan hier in de buurt van Vasteras. Het is wel frappant om te zien dat je hier maar iets buiten de stad (115000 inwoners) hoeft te gaan en je komt bijna niemand tegen; afgezien van een paar herten of wandelaars.



En dat is in Nederland toch iets moeilijker; tenzij je op Veluwe woont, maar de rust , binnen een paar minuten van een stad vergelijkbaar met Zwolle/Arnhem, is wel aangenaam.....

Zo, ik ga even een frisse neus halen en dan straks de verse erwtensoep (24 uur gedroogde erwten wellen, gisteren 2 pannen gemaakt en dag laten staan, jummie) opwarmen.

Tot de volgende update vanuit een koud Zweden!

Liefs,

Rick

De laatste update vanuit de VS

Hallo allemaal,

Op dit moment is het vrijdagmorgen (voor mij dan…) en heb ik sinds lange tijd weer een dag heeeelemaal “vrij”. Gisteren had ik de laatste 2 van de 14 examens die ik voor mijn ATPL theorie dit jaar heb moeten doen. Het resultaat was meer dan positief, dus het gevolg was dat ik klaar ben met de theorie :-). Gisteren moest ik om 0800 beginnen met Flight Planning en daarna stond het examen Performance op de planning. Beiden gingen, naar mijn gevoel, goed. Ik dacht wel dat ik ze niet foutloos gemaakt had, maar met de resultaten ben ik meer dan tevreden.

• Airlaw: 97%
• Operational Procedures: 97%
• Flight Planning: 93%
• Performance: 92%

Al met al 95% gemiddeld, dus prima. Heeft die “ouwe kerel” toch niet zo heel slecht gedaan, al zeg ik het zelf! :-)

Ik kan de jonkies nog best bijbenen………

Maar dan ben je klaar na het laatste examen en er staat “pass” (gehaald) op je scherm. Je voelt ontspanning, maar het is tegelijkertijd vreemd. Een jaar lang heb je het druk gehad met studeren, plannen, vliegen, toetsen en examens…………en dat is opeens voorbij. Grappig is dat bijna iedereen dat eigenlijk had na afloop. Gelukkig; dan ligt het niet aan mij! Er is toch iets menselijks blijven zitten tijdens een jaar “afgezonderd” van de normale wereld…….

Thuis eerst het goede nieuws maar verteld aan Petra en paps & mams. Die waren ook erg blij/trots. Ik moest van Petra gelijk beginnen met het inpakken van mijn koffers en terug naar huis :-). Ik ben wel begonnen met het sorteren/opruimen van zaken. Vandaag zal een start gemaakt gaan worden met de missie om alles in de koffers te krijgen (en binnen de gewichtslimiet te blijven). Het zal vast wel in orde komen…..

Verder vandaag naar de bank om de rekening af te sluiten, vanmiddag staat er een “graduation ceremony” (diploma-uitreiking) op het programma. Ondanks dat we hier in de USA klaar zijn heb ik, behalve mijn FAA PPL en theoretisch ATPL, nog helemaal geen “diploma” verdiend. Mijn Commercial Pilot License ME-IR en SE add-on, geld verdienen met vliegen, krijg ik pas na afloop van de tijd in Zweden. Vandaag krijgen we dan ook een PPL oorkonde met een goud randje. Het is de gedachte die telt………….

Morgen staat de Miramar Airshow op het programma. Dat lijkt me een mooie afsluiter van de periode hier, want het schijnt één van de beste airshows ter wereld te zijn. Camera leegmaken, volladen en het resultaat zal spoedig te zien zijn. Niet teveel jets, maar ouwe pruttelende stermotoren of een heerlijke Rolls Royce Merlin en mijn dag is weer pico bello in orde.

Zondag op tijd naar San Diego Intl en om 1310 (lokale tijd) stappen we op de vlieger richting Detroit. Daar hebben we 1.5 uur voor de overstap en dan op de kist richting Amsterdam. ETA 04102010 1215.
"The Os will land" op Dierendag -)

Ik heb er zin an en tot zeer spoedig!!!!

Liefs Rick

Het einde is in zicht......

Hallo,

Dit zal wel één van de laatste berichten worden vanuit San Diego. Het einde komt nu echt heel dichtbij. Op dit moment heb ik mijn multi-engine stagecheck vlucht gehaald. De laatste aerobatics vlucht is een feit. Op de foto sta ik in mijn "aerobatics uniform" voor de Decathlon. Wat een leuke kist is dat....ben haar echt gaan waarderen de afgelopen uurtjes die ik met haar heb mogen doorbrengen.

Hier een tweetal video's van de laatste vlucht. De eerste is een start waarbij je accelereert en dan ineens de stick naar achteren trekt en tegelijk naar echts wegdraait. Een erg leuke manoeuvre waarbij zo'n 2.5-3 G getrokken wordt. Nu had ik een erg mooi en toepasselijk nummer eronder geplakt, maar ivm auteursrechten was de video alleen zichtbaar in de VS en Canada. Dat schiet natuurlijk niet echt op, dus een standaard youtube muziekje eronder...excuus.



Het 2e filmpje (+/- 10 min) is gemaakt tijdens de vlucht en hier zie je de diverse manoeuvres achter elkaar. Beetje vergelijkbaar wat men ook met een airshow/wedstrijd doet. Het is allemaal gecalculeerd, maar wel heel erg gaaf. De laatste vlucht gelijk mijn record (ook het meeste van de klas, maar dat terzijde) qua G's verbroken: 5.4G :-)

Veel plezier en niet misselijk worden..........:



Vandaag staat er verder de laatste vlucht met de Duchess op het programma. De vluchtplannen en voorbereidingen zijn af. Het plan is dat we vanaf Gillespie naar Catalina (KAVX) vertrekken. Daar landen we, even de benen strekken en genieten. Dan door naar Los Angeles International (KLAX). Parkeren, koffietje, vluchtplan indienen en dan naar San Diego International (KSAN). Hier aftanken om landingsgeld te vermijden en dan terug naar Gillespie. Foto's en een verslag volgen nog.

Qua school heb ik de laatste les gehad. Nu nog "even" 4 schooltoetsen en de 4 afsluitende CAA examens.

1 Oktober hebben we dan vervolgens de "graduation ceremony"; soortement van diploma uitreiking. 2 oktober staat de Miramar airshow op het programma en dan thuis koffers inpakken en 3 oktober vertrek ik richting Nederland. Na de overstap op Detroit hoop ik, 4 oktober, tegen 1200 te landen op Schiphol!! Eindelijk het langverwachte weerzien met Petra, ouders en schoonouders! M.a.w. de Os landt op Dierendag!!!!!

Liefs Rick

Tussentijdse update

Hallo allemaal,

Hier weer een bericht vanaf de andere kant van de plas.

Zoals ik de vorige keer al geschreven had zijn we op dit moment met de laatste fase van de opleiding in San Diego bezig. Het draait nu om het meer-motorig vliegen. Dat is erg leuk, maar ook best intensief. De afgelopen keer (gisteren) stond de eerste keer approaches vliegen op het programma. Dus we mogen weer terug naar het vliegen op instrumenten. Hardstikke mooi, want dan hebben we (bijna) geen redenen meer om een vlucht te cancellen. Maar het viel een beetje tegen......qua snelheid dan. Niet dat de Duchess een heel snel vliegtuig is, maar beduidend sneller dan de Cessna. De eerste approach liep ik dan ook een beetje achter de feitjes aan te hollen. Uiteindelijk wel hersteld, maar toch........je bent gewaarschuwd :-) De andere 2 gingen wel beter, maar de luchtverkeersleiding werkte ook niet echt mee met het geven van instructies, dus alles ging sneller dan verwacht/gepland. Een goed leermoment! Nog een keer de sim in en de rest van de tijd echt vliegen. Ik heb er zin in.



Verder heb ik de eerste 2 lessen aerobatics gehad en dat is echt SUPER! Wat is het een mooi gezicht als de aarde ineens aan de bovenkant zit terwijl je naar buiten kijkt. Wij vliegen met de Super Decathlon en dat is een erg leuk toestel. Erg wendbaar vergeleken met een Cessna of de Beech. De instructeur is tevreden, ik heb het naar m'n zin.............leuke en leerzame ervaring.

Qua studie zijn we ook mooi op schema. Vanaf 19 augustus heb ik de progressie toetsen gepland staan voor de laatste 4 vakken:

- Airlaw
- Operational procedures
- Performance
- Flight planning

Nog even blokken en dan is dat ook weer achter de rug.

Ik begin er zo langzamerhand wel naar uit te kijken om deze fase af te sluiten...maar goed iets meer dan 50 daagjes en dan sta ik weer op Schiphol :-)

Groetjes Rick

Multi-Engine (ME) fase

Hallo,

Ja, de een-motorige uurtjes zitten erop. De afgelopen 9 maanden heb ik in totaal 152 uur (exclusief 2.1 uur huur en 1.9 uur examen voor mijn PPL) mogen rondtoeren door de lucht hier. De tijd vliegt hier letterlijk en figuurlijk, want nog 18 uur multi-engine op de Be-76 Duchess plus 6 uur aerobatics, 4 examens en dan is het avontuur in San Diego weer voorbij. En heel eerlijk gezegd; begin ik er ook wel naar uit te kijken. Maar goed, nog iets meer dan 70 dagen en dan ben ik (weliswaar tijdelijk)terug in Nederland.

Na vorig bericht is er wel weer één en ander gebeurd. Allereerst zijn Jan en Emmy 3 daagjes op bezoek geweest. Het was erg gezellig en het is altijd leuk als er vrienden over de vloer komen. Je voelt je op zo'n moment weer even een "normaal" mens. Normaliter zijn wij altijd bezig in ons eigen wereldje van vliegen, studeren en alles dat daarbij komt kijken. Een kleine pauze doet je dan ook beseffen dat er nog iets anders is dan vliegen, maar soms verlies je het uit het oog.........geen nood, wat dat betreft sta ik met benen stevig op de grond :-)




Leuke foto van Emmy aan de Pacific...

Oh ja, Jan, ik verwacht natuurlijk wel de foto's van de tijd hier inclusief die van Emmy naast die knappe kerel in uniform voor het vliegtuig!!!!! :-)

Maar goed, ME fase: zoals de naam al doet vermoeden betreft het hier een meermotorig (complex) vliegtuig. Complex omdat het vliegtuig een verstelbare propeller heeft en intrekbaar landingsgestel. Ik ga het niet al te ingewikkeld maken, maar het komt er in feite hier op neer: alles dat we geleerd hebben qua snelheden, toerentallen en checklisten kan zo overboord. Alles weer opnieuw leren. Wel erg leuk, maar ook weer stevig stampen op de procedures.

We vliegen hier (en straks in Zweden) met de Beechcraft 76 Duchess. Nu is dit niet moeders mooiste qua looks en zeer zeker niet de nieuwste kist (ouder dan ik ben.....) maar het heeft zich in de loop der jaren wel bewezen als een goede en, vooral, vergevingsgezinde metgezel tijdens deze fase.


Zeker, geen ventilator meer voor je die het uitzicht verpest, nu hangen er 2 van die ventilatoren aan de vleugels.

Na de eerste lessen in de sim, mochten we dan echt het luchtruim kiezen. De acceleratie is sneller, het klimt sneller, maar bovenal het is veel stabieler dan een Cessna. Dat maakte op mij de meeste indruk....

Niels heeft mijn eerste take-off vanaf Ramona gefilmd:



Morgen hebben we 2 briefings voor het aerobatics gedeelte en 27 juli sta ik ingedeelte voor mijn eerste vlucht/les.....daar kijk ik nu al naar uit.

Zo, dan is iedereen weer op de hoogte. Ik ga even wat ontspannen en dan morgen weer op tijd op.

Liefs,

Rick

SPIC vlucht naar San Fransisco!!

Hallo,

Hier de nieuwste update voor mijn blog. Deze keer gaat het over het reisje van Niels en mij vanaf Gillespie naar Oakland International airport (KOAK). De reden dat we naar Oakland toe vlogen heeft te maken met het parkeergeld dat betaald moet worden op San Fransisco International (KSFO). Voor een kleine Cessna 172 durven ze daar gewoon 230 dollar te vragen. Op Oakland daarentegen is het parkeergeld slechts 17 dollar voor 1 nacht. Dat klinkt al heel iets beter in de oren. We zijn uiteindelijk geen rijke kerels, maar slechts arme studenten.... :-) En we moesten ook nog voor een hotel kijken dussssssss.


Voorbereiding


Omdat dit geen standaardvluchten voor school zijn is men vrij strikt qua voorbereiding. Wij hebben dan ook echt alles moeten laten zien in de vorm van een plan; tijden, route, soorten approaches, brandstofprijzen, faciliteiten op de velden waar we wilden landen, alternatieven in het geval het weer niet goed genoeg zou zijn, landingsgelden, route van vliegveld naar hotel, metro, welk hotel ivm contactgegevens, etc.

Nu hadden Niels en ik één en ander van te voren vrij uitvoerig uitgezocht, dus qua route/velden/naderingen/prijzen etc zat alles wel goed in elkaar. Van te voren zijn we door het plan met onze instructrice, Linn, gelopen om van haar ook input te krijgen, zodat het plan goedgekeurd zou worden.

Uiteindelijk nog een paar aanpassingen gemaakt (de route alvast in vluchtplannen verwerkt), maar verder was het de beste voorbereiding die ze to dusver gezien had :-). Om 1630 mochten Niels en ik aantreden bij de chief flight instructor. Alle naderings kaarten uitgelegd, route gearceerd etc. Ook hij was erg tevreden, want zijn commentaar was dat ze ons plan maar als standaard moetsten gaan gebruiken. 10 Minuten later, stonden we weer buiten, plan goedgekeurd en wel. De opdracht die we meekregen was dat we Linn als een klant moesten beschouwen die niets hoefde te regelen. Wij moesten alles regelen, wat dan ook! Beetje het idee van de zakenjet wereld. En dat was erg leuk........

Heenreis

Om 0815 stond "wheels-up" gepland, met andere woorden hoe laat we de lucht in wilden zijn. Om 0630 vertrokken richting school voor de voorbereidingen: pre-flight inspecties, weer controleren, NOTAM's doornemen, vluchtplannen indienen etc. Uiteindelijk ging ik om 0835 de lucht in. Ik zou het eerste gedeelte vliegen:

• KSEE-KCRQ (ILS 24)
• KCRQ-KSNA (NDB approach 19R)
• KSNA-KWJF (NDB approach 06/24)
• KWJF-KBFL (ILS 30R)

De vlucht ging wel lekker, de naderingen waren allemaal goed, met hier en daar een klein verbeterpuntje, maar niets ernstig. Wel wat vertraging opgelopen, wat ik moest van de luchtverkeersleiding omvliegen. Grote vliegtuigen hebben voorrang op kleine Cessna´s....

Uiteindelijk bij aankomst op Meadows Field, Bakersfield naar de FBO getaxied voor brandstof en Niels kon daar de knuppel overnemen. Even wat gegeten, Niels zijn vluchtplannen ingediend en weer vertrokken voor het 2e gedeelte naar San Fransisco/Oakland. Niels deed de volgende velden aan:

• KBFL-KPTV (VOR A 12/30)
• KPTV-KFAT (ILS 29R)
• KFAT-KMOD (VOR/DME 28R)
• KMOD-KLVK (ILS 25R)
KLVK-KOAK (ILS 27R)

Tijdens de approach op Fresno (KFAT) vroeg de controller of Niels z'n snelheid iets hoger zou kunnen houden, want er zaten 2 F-16's op onze kont.........euhmmmmm wilco? Uiteindelijk stonden we net aan de grond, bezig met terugtaxiën en komen die 2 F-16's eraan. Cool!!

Uiteindelijk heeft captain Niels ons veilig in Oakland gebracht.

Kist geparkeerd, geregeld dat ze haar zouden voltanken en netjes met het busje naar het metrostation gebracht...........kijk da's nog eens service. De metro gepakt richting downtown San Fransisco en richting hotel. Daar aangekomen ingechecked, kamer geïnspecteerd, omgekleed en de stad in voor een welverdiend hapje en drankje. Al met al was het toch een lange, intensieve dag geweest. Om 2230 netjes naar bed, want de volgende dag zou om 0600 het wekkertje weer afgaan.

San Fransisco

Vroeg opgestaan, maar wel na een zalige nachtrust in een heerlijk bed...........na een ontbijtje en een taske koffie op pad gegaan. Toeristje spelen. Het weer was overigens prima. Normaal kan het nogal bewolkt zijn, maar vandaag was het kraakhelder en het zonnetje scheen vrolijk. Allereerst richting de bekende cablecar gelopen voor een tochtje.

Daarna richting Fisherman's Wharf om de Golden Gate en Alcatraz te zien:

Bewijs: de 3 "vliegende musketiers" voor de bekende brug......

De rest van de foto's staan hier. Veel plezier.

Terugreis

Uiteindelijk hebben we in 3-3,5 uur de meest bekende bezienswaardigheden gezien. Dat is nog eens efficient:-). Om 1200 moesten we uitchecken in het hotel en we wilden op tijd terug richting San Diego.

Ik zou het eerste gedeelte voor mijn rekening nemen. Qua planning wilde ik van Oakland richting de Golden Gate vliegen en dan via de kust afzakken richting het zuiden. Alle vluchtplannen ingediend, vraag ik de toestemming aan bij Oakland Clearance: Ehhhh Cessna N2373Z, we hebben een probleempje met de route. Standby! Ok, wachten dan maar. Paar tellen kwamen ze terug of we studenten waren (altijd ja zeggen op zulke momenten!), dus dat bevestigd. Het probleem was dat de route vol zat met straalvliegtuigen en daar wilden ze liever geen vliegend tuinschuurtje tussen hebben. Of we een probleem hadden met een andere "scenic route"/toeristische route over de baai. Nee hoor, geen enkele........:-) Kijk, dat is nog eens meedenken en vriendelijk! Uiteindelijk een hele mooie departure gehad met mooi uitzicht over San Fran en de baai. Vlak voor we weg zouden draaien richting het zuiden kwam de allervriendelijkste dame van NorCal met de vraag of het alternatief naar ons zin was? Ja zeker, dank u. Antwoord: U bedankt voor de hulp..........vreemd volk soms die Yanks.

Uiteindelijk liep het qua tijd weer iets uit en hebben we besloten dat ik 1 nadering over zou slaan en de knuppel iets eerder aan Niels zou overhandigen. de route terug was als volgt:

KOAK-KMRY

KMRY-KSMX

Op Santa Maria nam Niels het over en die vloog ons terug naar San Diego via Santa Ynez, Santa Monica, Santa Ana.

Op een gegeven moment kwamen we over Camarillo heen op 6000 ft en wat spot mijn oog: een Lockheed "Connie" Constellation in het wild op de landingsbaan.......hier is het bewijs:

Dat kan ook alleen in de VS........

In verband met de 4th of July was het extreem rustig in de lucht dus we kregen, als kersje op de taart, van de controller een nadering naar Santa Monica, over het Hollywood teken :-)

Bewijs:


Hier het filmpje van Niels z'n approach in Santa Monica:


Zo, dan zijn jullie allemaal weer helemaal op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Nu moet ik deze week nog 2.2 uur vliegen met de Cessna en dan is het gedaan met de Cessna voorlopig. De volgende fase in het programma is de Be-76 Duchess voor mijn meermotorige uren.......mmmmmm weer helemaal overnieuw leren vliegen. Ik denk dat het zeker en vast wel goed zal komen. Ik hep er zin an!!!!

Liefs Rick

SPIC vluchten, Gillespie airshow en natuurlijk examens.......

Hallo allemaal,

Het heeft weer enige tijd geduurd vooraleer er een update kwam, maar ja......prioriteiten stellen hè :-) Nu heb ik eindelijk een weekje vakantie en dat geeft gelegenheid om de blog weer eens bij te werken.

Sinds de laatste update heb ik zeker niet stil gezeten. Ik heb mijn IFR training afgerond met en stagecheck vlucht. Dit was positief en dat houdt in dat je langere IFR vluchten mag gaan maken. De vluchten heten SPIC-vluchten en dat staat voor Student Pilot in Command. Er zit wel een instructeur naast me, maar die heeft een veiligheidsfunctie. Voor de rest van de vlucht functioneer ik als Pilot in Command en is de instructeur "een passagier". Deze vluchten zijn erg leuk, omdat je verder weg gaat; meestal richting Los Angeles. Ook zitten we in een erg gunstige periode qua weer, want 's avonds en 's morgens is het , bijna, altijd goed bewolkt (lees echte IFR condities). Ook heb ik voor het eerst met een G1000-cockpit en automatische piloot gevlogen. Erg gaaf, relaxed maar ook heel vreemd dat je zelf de ILS-nadering niet hoeft uit te voeren; je controleert alleen de systemen.



Wat meer SPIC foto's kun je hier vinden.

Verder was er 5-6 juni j.l. de airshow op Gillespie Field. Nu is dat hier allemaal iets anders dan in Nederland/Europa, want je kunt hier gewoon bij de kisten komen en een praatje maken met de eigenaar/piloot. Als je dan vertelt dat je een opleiding tot piloot volgt is het ijs rap gebroken.

Het begon met 4 F-18 Hornets van Miramar die overkwamen in een strakke formatie en daarna waren er diverse displays en ook op de grond was er genoeg te zien.



Mooie formatie van 4 Boeing Stearmans, de basis trainer in WO II.



Ohhhhhh, als ik ooit de lotto win staat een P-51 als deze erg hoog op het lijstje. Helemaal in gepolijst aluminium zoals deze. Oh ja, zonnebril verplicht als de zon erop schijnt.





Ondertussen gingen de lessen op school ook gewoon door en kwamen de schooltesten er weer aan. Dus de afgelopen 3 weken er nog weer een flinke lap opgegeven en intensief aan de studie geweest. Helaas moest ik de test voor Instrumentation herkansen, maar in de herkansing was het resultaat 92%, vlag en wimpel dus...

Daarna op naar de CAA examens. Dit zijn de officiële examens voor de Civil Aviation Authority oftewel de luchtvaartdivisie van Verkeer & Waterstaat.

Uiteindelijk afgelopen woensdag en vrijdag examens gedaan en de resultaten zijn geworden:

Instrumentation: 96%
Mass & Balance: 96%
Radio navigation: 95%
General navigation: 93%

Al met al een zeer tevreden Rick en ik kan zeggen dat het biertje op vrijdagmiddag prima smaakte. Nu we deze periode hebben afgesloten betekent het dat ik nog 4 (van de 14) vakken moet en dan heb ik alle theorie meester gemaakt.

Maar jullie zijn nu allemaal weer op de hoogte van de belevenissen tot dusver. Aan het einde van de week staat er nog een aardig vluchtje op het programma; samen met Niels en onze instructrice staat er vlucht naar San Fransisco gepland met overnachting. Dat wordt zeker een mooie ervaring en de foto's zien jullie spoedig.

Groeten,

Rick

Vlucht in de BE-76 Duchess naar LAX, Catalina Island en SAN met EvyAir.....

Hallo,

Ja, zo duurt het weken eer er een update is en zo is er weer één binnen een paar dagen.

De reden van de post staat eigenlijk al in de titel: ik ben meegeweest op de afsluitende vlucht van het meermotorig traject. De klas boven ons had nog één vlucht op stapel staan en Evy had me uitgenodigd om te backseaten. Graag; want de bestemmingen zouden zijn: LA international, Catalina Island en San Diego International.

De kist (N803FC) waarmee we op pad gingen was de BE-76 Duchess. Het is een vrij oude kist en niet bepaald moeders mooiste, maar erg stabiel en vergevingsgezind. Kortom perfect als lestoestel.

Owen en ik werden om de afgesproken tijd opgehaald en we vetrokken richting het vliegveld. Daar moest Evy de nodige vluchtplannen nog indienen en de kist inspecteren.

Ondertussen was Kristian, de instructeur, ook gearriveerd en de briefing kon beginnen. De route, alternates en approaches/departures werden doorgenomen. Uiteindelijk konden Owen en ik achterin plaatsnemen en wij waren er helemaal klaar voor....op tienertoer naar LA/Catalina en San Diego.



De captain was er ook helemaal klaar voor:



Na de checks op de run-up kregen we toestemming voor de take-off en waren we op weg. Het eerste dat opviel is dat de acceleratie sneller gaat, de neusstand een stuk hoger is tijdens de klim (15 graden ipv 7.5) en de kist veel stabieler is dan de Cessna tijdens turbulentie.

We kregen van de verkeersleiding alle medewerking waar om gevraagd was in het vluchtplan, dus geen verrassingen. Dat maakte het een stukje gemakkelijker. We kregen wat vectors (richtingen van de verkeersleiding) en werden netjes opgelijnd voor de ILS-landing 25L op LAX. Tijdens de nadering kun je echt merken dat je op een groot veld komt, want naast ons vloog een Airbus A340 van Air Tahiti op dezelfde hoogte en snelheid dan ons........cool!!!



Na de landing zijn we getaxied naar de FBO voor een bakkie koffie, beetje rondsneuzelen en ondertussen kon Captain Van Gansen haar vluchtplan indienen voor de vlucht van LAX naar Catalina.

Ik was goed voorbereid, want we moesten een aardig stukje over water en mochten we een noodlanding moeten maken is een beetje extra drijfvermogen nooit weg :-)



De landing op Catalina was erg gaaf, maar beetje tricky door de valse illusies die je kunt krijgen; bovenop een berg, hellend ipv vlak en redelijk kort.



Hier is nog een foto van ons op Lindbergh:



De rest van de foto's staan hier. Let wel; het zijn er ongeveer 270-275..........

En ik heb nog een paar filmpjes geschoten van de 3 approaches en landingen. Alleen van de landing in San Diego is geen opname materiaal, want de batterij ging plat.

De approach en landing in Los Angeles:



De approach en landing op Catalina:



De approach en helaas geen gefilmde landing op San Diego Intl:



Zo, en nu weer studeren voor de IFR test morgen:-(

Groetjes Rick

IFR training

Hallo allemaal,

Ik heb van verscheidene mensen te horen gekregen dat ik eens nodig mijn weblog bij moest werken. Sommigen dachtten al dat ik wellicht een CFIT-je(Controlled Flight Into Terrain) had gedaan, maar alles gaat nog prima.

Tussen dit bericht en het vorige moest ik natuurlijk helemaal bijkomen van de 10 dagen die Petra hier was. Het was een heerlijke tijd, maar ik de studie riep weer. Ondertussen heb ik de eerste toetsen voor de nieuwe vakken ook overleefd met een 90% gemiddeld, dus ben wel tevreden.

Zoals de titel al reeds doet vermoeden zijn we ook met het vliegtraject een nieuwe fase ingegaan: instrument vliegen oftewel IFR. De link is in het Engels en als je tijd overhebt of het erg interessant vindt, dan kun je het wellicht lezen. Ik zal het niet in details uitleggen, maar het betekent dat je leert om op instrumenten volgens vastgestelde procedures te vliegen, zodat je ook in slecht weer en/of slecht zicht kunt vliegen. We krijgen een brilletje op na de start en daardoor kunnen we niet meer naar buiten kijken, alleen nog op de instrumenten.

We vliegen nu continu onder de luchtverkeersleiding, wel zo veilig en je hebt een "clearance" nodig voor je mag opstijgen. Soms duurt het even voor je de lucht in kunt. Als het erg druk is kun je zomaar 30 minuten (zelf meegemaakt) op de parking voor de startbaan wachten. Verkeersvliegtuigen hebben nou eenmaal prioriteit op een kleine Cessna......

Vanaf de start tot en met de landing vliegen we volgens procedures; ILS, GPS, RNAV, VOR, LLZ, NDB (ik ga ze niet allemaal uitleggen......)etc. Hier staan een paar landingsprocedures die we veel oefenen op velden hier in de buurt:

- GPS rwy 17 Gillespie
- Localiser Delta Gillespie
- ILS rwy 24 Palomar

En zo zijn er nog een paar, maar dat zou een overkill aan info worden :-)

Soms is het echt een vreemde omgeving hier, want 2 weken geleden was er een koufront actief en dat zorgde voor sneeuw..........terwijl alles groen/bruin was toen Petra hier was, dus het blijkt maar weer eens; niets is zo veranderlijk als het weer.



Hier is de link naar de overige foto's. Ik hoop dat jullie een beetje een idee krijgen.

Ook heb ik nog enkele video's geschoten en die vind je hier

ILS 28R approach in Montgomery Field (KMYF):



LOC-D approach in Gillespie Field (KSEE):



Cloudsurfing :-)



En Owen in actie tijdens een ILS op Palomar.



Ik ga nu afsluiten en hoop dat ik het met grotere regelmaat bijwerk..........zolang school er maar niet onder lijdt natuurlijk. Er zitten school testen, examens en een IFR checkride (laten zien dat je capabel bent aan de chief instructor; vergelijk het met afrijden)

Veel plezier en tot de volgende keer.

Liefs Rick

CAA examens en bezoek Petra!

Hoi allemaal,

Het heeft even geduurd voordat de resultaten gepubliceerd zijn, maar er is een goede reden. Ik kon direct na mijn examens Petra ophalen van het vliegveld! Eindelijk na 6 maanden weer samen, ook al was het maar voor 10 dagen. Aangezien wij beiden er aan toe waren om elkaar te zien en we lekker van de dagen en elkaar genoten hebben, is de update iets later. Ik hoop op begrip………

De examens vormden de afsluiting van de 1e fase voor de ATPL theorie. We hadden er als klas lang naartoe gewerkt en iedereen was dan ook wel toe aan de afsluiting van de huidige vakken en het starten met de nieuwe onderwerpen.

Ik kan zeggen dat ik met vlag en wimpel geslaagd ben voor de examens. Alleen voor Principles of Flight (POF) was ik een beetje teleurgesteld, omdat mijn resultaat van de schooltest hoger was. En in het algemeen zijn de schooltesten pittiger dan de CAA examens. Desalniettemin is mijn gemiddelde uitgekomen op een respectabele 92.5%. Niet slecht voor een oldtimer hè?

De uitslagen zijn geworden:
• Meteorology: 94%
• Aircraft systems & Powerplants: 89%
• Principles of Flight: 86%
• VFR communicatie: 100%
• IFR communicatie: 95%
• Human Performance & limitations: 93%

Waarvan akte!

Dan het 2e moment waar al lang reikhalzend naar uitgekeken werd: Petra ophalen! Het voelde echt aangenaam om elkaar nar bijna 6 maanden weer eens in de armen te kunnen sluiten. Ze was natuurlijk moe van de vlucht, maar eenmaal bij het appartement aangekomen zijn we lekker naar de jacuzzi gegaan. Zo kon Petra mooi in het ritme van ons komen en had ik een mooi excuus om, onder het genot van een koud biertje, de behaalde resultaten te vieren en lekker met mijn duifje te ontspannen.

Op zaterdag zat ik tegen 0700 alweer op de rand van het bed en besefte dat ik eigenlijk niets hoefde te doen qua studie………………………..hmmm vreemd (afkickverschijnselen???) Peet lag nog lekker te knorren, dus ik heb op internet naar leuke uitstapjes gezocht. Toen ze wakker, gewassen en aangekleed was heb ik haar eerst hier de omgeving laten zien. Vliegveld, school, supermarkt, zodat ze een goede indruk kreeg.

’s Middags zijn we naar La Jolla geweest. Een soort van jetset stadje iets ten noorden van San Diego en daar hebben we heerlijk langs de kust gelopen en natuurlijk de bekende zeehonden die daar op het strand liggen. Het is een van de weinige plaatsen waar dat gebeurd. En er waren ook jonge zeehondjes geboren, dus dat maakt dubbel zoveel indruk.



Verder zijn we nog op een “whale watching tour” geweest vanuit de haven van San Diego. Dit is een 4 uur durende tocht op het water en dan hoop je om migrerende walvissen te zien. Helaas waren we aan het einde van het seizoen, maar de tocht werd grotendeels goedgemaakt door de dolfijnen die meezwommen met de boot. Dat ziet er nog eens heel anders uit dan het Dolfinarium…………





We zijn met z’n tweeën lekker 3 daagjes naar Catalina geweest. Dit is een eiland dat 45km uit de kust ligt tussen San Diego en Los Angeles. Het is natuurlijk buiten het seizoen, dus was het heerlijk rustig. Soms misschien iets te, want de winkels sloten allemaal om 1600-1700. Gelukkig waren de restaurantjes langer open en we hebben 2 avonden lekker gegeten.
Ik heb voor het eerst zwaardvis op en ik moet zeggen; dat smaakt erg goed. Peet vond haar zeebaars ook prima smaken. De volgende dag zijn we met een bus het binnenland ingegaan, want er was helaas geen andere mogelijkheid. Het verkeer op het eiland is beperkt tot Avalon en dan is het meestal door middel van golfkarretjes. De rest van het eiland is bereikbaar per bus of taxi.
De tocht voerde door het natuurgebied richting het vliegveld. Eenmaal aangekomen stond er een oude DC-3, die nog dagelijks voor de bevoorrading zorgt. Hoezo een museumstuk?????

Later hebben we nog een tourtje gemaakt met een boot die een doorzichtige bodem heeft. Dan konden we mooi de visjes bekijken….

Ons hotel van het oude hotel van Zane Grey. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook nog nooit van die beste man gehoord had, maar hij was een bekende western schrijver. Wikipedia maar eens.

Verder zijn we nog een paar uurtjes naar Mission Beach geweest. We moesten om 1500 terug zijn, omdat we een vliegtuig geboekt hadden vanaf 1600.
Petra stond namelijk gepland om mijn eerste passagier te worden. Om goed 1600 vertrokken we, nadat alle checks uitgevoerd waren. Ik heb Petra uitgelegd waar je allemaal op let en waarom.
Uiteindelijk haar in de kist gezet en zaken in de cockpit uitgelegd. Wat te doen in geval van nood, communicatie, waar kun je aan komen en waar liever niet. Alles was duidelijk en de motor gestart, toestemming om te taxiën aangevraagd, laatste checks bij de startbaan gedaan en gevraagd of ze er klaar voor was…………………en ze zei van wel, dus GAAN!!

Voor dat ze er erg inhad was het 55kts, rotate en airborne. Netjes de downwind departure gevlogen en toen richting het noorden, via wat bergachtig terrein afgebogen richting de kust. Vanaf Oceanside VOR langs de kust afgezakt naar het zuiden. Telkens gezegd wat ik ging doen, dat stelde haar welop het gemak, maar ze was totaal niet misselijk. De turbulentie viel ook goed mee en ze heeft echt zitten genieten. Af en toe hoorde ik via mijn headset: Wat schitterend!.
Da’s altijd een goed teken. Hier wat filmpjes voor een impressie:





En de final approach:



’s Avonds zijn we met de hele EPST crew San Diego in geweest om wat te drinken. De mentor vanuit Nederland was namelijk overgekomen. Het was een gezellige avond en we waren tegen 0230 weer terug in het appartement.

De laatste dag hebben we lekker rustig aangedaan. Beetje zonnen, lezen bij het zwembad en ’s middags een potje voetbal gespeeld. Na het verbranden van de calorieën moesten die ook weer aangevuld worden. Er werd besloten om 3 28-inch pizza’s te bestellen (zie eerdere foto’s). Dat smaakte prima. Terug naar huis om de koffer in te pakken en toch bijtijds naar bed, want de wekker stond om 0500.

Na de redelijk korte nacht op tijd eruit om Petra richting San Diego Airport te brengen. Niet leuk, maar het is niet anders. De dagen zijn werkelijk voorbij gevlogen en het had van mij nog wel 10 dagen extra mogen duren, maar aan alles komt een eind. We waren om 0600 vetrokken en om 0620 stonden we op het vliegveld. Koffer ingechecked en toen naar security. Afscheid genomen……jaja het was niet gemakkelijk en daar ging ze. Maar het is nog maar 6 maandjes en dan ben ik weer thuis voor een tijdje.

Zo, ik ga nu afsluiten en mij rustig richten op de studie. We beginnen nu met het instrument vliegen, maar ik moet eerst nog 13 uur boren voor de VFR fase dat moet deze week klaar zijn, als het weer mee werkt.

Groetjes Rick

Oh ja, de foto's staan hier..........ik denk zet het mooi onderaan, want dan moet iedereen eerst door mijn verhaal, voordat ze plaatjes gaan kijken hahaha

Schooltesten

Hallo,

Zo, dit is mijn 3e berichtje voor vandaag, maar zeker niet de minst belangrijke.

Afgelopen week had ik mijn schooltesten, als voorbereiding voor de komende CAA-examens. Met de schooltesten sluit je de afgelopen ATPL theorieperiode af. De schooltesten zijn standaard moeilijker dan de testen voor de overheid. De eis van school is dat je minimaal 75% moet scoren om een schooltest te halen. En ik heb er hard voor moeten werken en soms niet helemaal overtuigd, maar toch de resultaten mogen er zijn:

• Meteorologie: 94%
• Principles of Flight: 90%
• Aircraft Systems & Powerplants: 84%
• Human Performance & Limitations: 89%
• VFR communicatie: 100%
• IFR communicatie: 89%

Al met al een goed resultaat en ik zie de CAA examen met vertrouwen tegemoet. Nu weer studeren en oefenen, terwijl jullie allemaal denken dat ik in mijn zwembroek aan de rand van het zwembad lig of in de jacuzzi zit..... :-)

Groeten Rick

B-17 "Liberty Belle" op Gillespie Field

Hallo,

Het laatste weekend van februari kwam er een bijzondere kist op Gillespie; een volledig gerestaureerde B-17G uit 1943. De bijnaam van deze B-17 is Liberty Belle. Het hele project heeft meer dan 15 jaar geduurd en in totaal meer dan 3 miljoen dollar gekost, maar dan heb je wel wat!

Ze is één van de 13 nog luchtwaardige B-17's "Flying Fortress", dus dat maakt het wel bijzonder.

Ze stond al sinds donderdag op de terminal parking en men was er onderhoud op aan te plegen. En hier in de VS is het heel normaal om op de parking te kunnen komen (als je de code van het hek hebt), dus Max, Owen en ik naar de kist om haar te bewonderen. De man vond het prachtig dat we interesse hadden voor z'n vliegtuig. Uiteindelijk maar de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of we binnen konden kijken. Geen enkel probleem, maar dat kon pas 1,5 uur later, want hij moest eerst iemand ophalen. Dat was voor ons weer geen probleem, dus we zijn naar de kist gegaan, voordat we les hadden. Het was echt geweldig! Het meest indrukwekkend is wel het kleine bruggetje door het bommenruim richting de cockpit. De bomluiken gingen open en denk dan maar dat je naar voren of achteren moest lopen en je ziet de grond ver beneden of een Messerschmitt Me-109 of Focke-Wulf FW-190 op je af komen. Mmmmmmmm respect voor die mannen toendertijd! Maar alles is functioneel is zo'n vliegtuig. Geen enkel comfort. Afijn, de foto's geven een aardige indruk van de kist.

En in Europa zou zo'n vliegtuig afgezet worden met linten, hekken etc. Hier is het gewoon toegankelijk en de eigenaren/piloten/monteurs zijn er enorm trots op en vereerd mee dat ze met zo'n mooi toestel de historie levend kunnen houden. Er gaan dan ook veel veteranen, die nog met de B-17 gevlogen hebben, mee tijdens de rondvluchten.

Nadat we binnen waren geweest en alles bekeken hadden heb ik de man gevraagd wanneer de start up was van de motoren en dat zou op zaterdag en zondag rond 0930 zijn. 's Zaterdags was het slecht weer en werd er niet gevlogen, maar op zondag wel. Daar heb ik een paar filmpjes van gemaakt, veel plezier:

De taxi:



De start:



De landing:



Terugtaxiën:



Start-up van de rechtermotoren:



Nice hè?

Groeten vanuit de VS.

Rick

Cross country (XC) fase na behalen van PPL

Hallo allemaal,

Allereerst mijn excuses voor het nalaten van enige update voor meer dan een maand. Redenen waren er genoeg om het niet te doen, maar toch….nu is er even een rustiger moment en kan ik een en ander bijwerken.
Het is inmiddels 1 maand en 11 dagen geleden dat ik mijn laatste update heb geplaatst.

Ondertussen heb ik natuurlijk niet stil gezeten, want nadat ik mijn PPL behaald heb is er een drukke tijd aangebroken. Na het behalen van het brevet staat er de periode van solo XC (Cross Country) vluchten gepland. Dit betekent dat je begint met kleinere vluchten van 1 uur en eindigt bij de lange vluchten van 4,5-5 uur.

Ondertussen heb ik alweer een kleine 23 uur kunnen bijschrijven in mijn logboek. Ik moet nog 1 verplichte vlucht maken naar Santa Barbara (langs de kust en over LAX heen), welke voor morgen gepland staat en daarna heb ik nog 13 uur beschikbaar om naar velden te gaan van mijn keuze. Voorwaarde is wel dat de velden goedgekeurd zijn vanuit school. Maar er zijn leuke velden genoeg hier, dus ik zal me best vermaken.

Hier staan de foto’s en wat filmpjes van een vlucht naar Palm Springs. Daar vertrokken 4 F-18’s met volle naverbrander terwijl ik mijn pre-flight inspection aan het doen was. Gaaf!



Verder gaan we nu ook naar class Charlie velden toe. Dit houdt in dat je onder luchtverkeersleiding vliegt en ook tussen de verkeersvliegtuigen. Het blijft bijzonder om op te stijgen terwijl er naast je een 737 opstijgt van de parallel runway.

Veel plezier met de foto’s

Groeten vanuit San Diego, waar het weer nu eindelijk beter lijkt te gaan worden.

Rick

Eindelijk weer een nieuw bericht........

Hallo allemaal,

Hier is een update van mijn activiteiten in de VS. Het is even geleden, maar dat dat wil niet zeggen dat er in de tussentijd niets gebeurd is.

Allereerst stonden er in januari de eerste “progress testen” op het programma. Dit houdt in dat ik toetsen moest maken voor de 5 ATPL vakken waar we ons op dit moment mee bezig houden.
In totaal hadden we 5 toetsen verdeeld over 2 dagen (vrijdag en zondag). Na de eerste ronde bleek dat ik 4 vakken gehaald had en ASP (airframe, systems & powerplants) op 2 punten gebuisd had.

De resultaten waren:
• Aircraft General Knowledge 73% her: 88%
• Meteorology 75%
• Principles of Flight 91%
• Human Performance & Limitations: 100%
• VFR Communications: 91%

Al met al niet slecht. Vooral ASP was een domper, maar ik had redelijk wat antwoorden “verbeterd” en daarvan was het merendeel fout, dus nieuwe taktiek is: 1e antwoord is het juiste en dat blijkt veel beter te werken qua resultaat. Zo zie je, zelfs ik leer steeds weer iets nieuws op mijn leeftijd!

Qua vliegen zijn we zo langzamerhand aan het einde gekomen van ons PPL gedeelte. En aan het einde van een traject staat een check gepland. Ja, in de luchtvaart zijn ze gek op checks, maar dat later ook gebeuren: iedere 6 maanden in de simulator voor emergencies, medische keuringen etc.
Maar goed, terug naar de PPL checkride. Dit is het privé brevet voor de FAA (Federal Aviation Authority). Een examen is opgedeeld in 2 fases:

• Een mondeling theoriegedeelte van 2-2.5 uur. Tijdens dit gedeelte kijkt de examinator of je genoeg kennis hebt van het vliegtuig, instrumenten, onderhoud, aerodynamica, meteorologie, regelgeving m.b.t. luchtruim, zicht, geldigheid, privileges/beperkingen, medische factoren.
• Een praktisch vlieggedeelte van 2-2.5 uur. Je gaat alleen vliegen als het mondelinge gedeelte voldoende is afgesloten. Tijdens het vlieggedeelte wordt gekeken naar: zelf een vluchtplanning maken (mijn plan was naar KHND, Henderson bij Las Vegas; 250 mijl verderop), interpretatie van weer/winden onderweg, controleren van de kist op luchtwaardigheid (pre-flight inspection), passagiersbriefing geven, taxiën, radiocommunicatie, volgen vluchtplan (tijd/snelheid en corrigeren/controleren), situational awareness, speciale manoeuvres (stalls, slow-flight, steep turns, instrument vliegen (met bril op, zodat je niet naar buiten kunt kijken), brand, motorstoring), diverse landingen (softfield, shortfield, power-off) een uitwijkmanoeuvre (in verband met brandstoftekort) en ondertussen geen Bravo luchtruim schenden (anders mag je bellen met de verkeersleiding en daarna bij de Chief op bezoek……geen prettig vooruitzicht.

De 2 onderdelen hebben we eerst met instructeurs van school geoefend, want school heeft de verplichting om capabele kandidaten af te leveren. Mondeling ging goed en het praktisch gedeelte ging ook goed, maar ik moest nog 1 uurtje met mijn vaste instructeur vliegen om de puntjes op de i te zetten.

Gisteren, 1 februari, was het om 0630 dan zover, FAA Checkride. Om 0445 (oei, wel erg vroeg) ging de wekker. Wassen, aankleden, bakkie koffie, ontbijtje, laatste keer spullen doornemen en om 0550 richting school. Onderhoudshistorie van de kist opgehaald, Weight & Balance gemaakt, prestatieberekeningen a.d.h.v. actueel weer gedaan en om 0620 klaar. Om 0625 kwam Russ (FAA examinator) mij ophalen en begon de test officieel. Informeel begonnen met papierwerk, introducties etc. Al snel werd het serieuzer, maar in het algemeen was de sfeer ongedwongen. Er waren 2 puntjes die ik iets beter had kunnen doen, maar dat was meer een hiaat tussen mijn kennis en die van de examinator. Hij gebruikt gegevens voor instrumentvliegen die wij niet nodig hebben en dus ook nog nooit hebben toegepast, maar z’n tips waren wel erg nuttig.
Daarna vliegen; na de inspectie, ophalen van laatste weer de taxi clearance aangevraagd. De clearance naar baan 27R was standaard en rustig aan getaxied. Beter uitrollen met stationair toerental, dan hoger toerental en continu remmen…….dus alles op het gemakje. Russ was content.

Bij 27R aangekomen de laatste checks uitgevoerd en motor getest. Take-off aangevraagd en vertrokken met een softfield take off. Klein stukje oostwaarts, dan richting KRNM, transition door hun luchtruim, naar BONDO en vanaf daar naar TANNR(navigatiekruispunten). Daarna alle special manoeuvres uitgevoerd en nog wat landingen (bij een shortfield moet je binnen 200 voet/60mtr landen van het mikpunt. Ik zat op 15 mtr, dus hij applaudisseerde zelfs in het vliegtuig “Well done Captain). Na bijna 2 uur stonden we weer op de parking bij school. Het was niet de mooiste vlucht qua uitvoering, maar de examinator wil eigenlijk maar 1 ding zien. Alles moet gedaan worden met VEILIGHEID als uitgangspunt.
Na het parkeren van de kist, invullen van het papierwerk gingen we de briefing ruimte in en kwam het verlossende antwoord: Congratulations, you’re a private pilot now…..!!!! Nice, voelt wel goed.

Ik was wel gaar na afloop, eerst 2.5 uur mondeling en daarna 2 uur vliegen zonder je concentratie te laten verslappen………………ik word te oud voor die geintjes hahahahaha. Maar het resultaat telt.
Dus ik mag nu mensen rondknorren(zonder ervoor betaald te worden) voor vluchtjes. Niet allemaal tegelijk een afspraak maken aub. Voor afspraken kunt u contact opnemen met Petra.

Groeten vanuit de VS en tot de volgende keer

Rick

De beste wensen voor 2010!

Hoi allemaal,

Allereerst wil ik jullie allemaal het beste wensen voor 2010.
Dit jaar was het wel wat anders dan anders. Kerst en Oud & Nieuw in San Diego gevierd, zonder de gebruikelijke entourage. Het was zeker gezellig, maar op zulke momenten mis je je geliefde, familie en vrienden nog meer dan normaal.
Het weer maakt het er ook niet echt gemakkelijker; om nou een jubel Kerst stemming te hebben terwijl het 22 graden is………soms mis je de kneuterige dingetjes van thuis toch best wel!

Verder gaat hier alles in het gebruikelijke tempo door. 1e Kerstdag en Nieuwjaarsdag vrij, verder gewoon vliegen en lessen volgen. Maar ik bespeur telkens weer progressie, dus dat maakt het wel gemakkelijk om zoveel energie te steken in dit hele avontuur. Na het vorige verslagje zijn we begonnen met de cross country vluchten (vluchten + 50nm van de thuisbasis) onder begeleiding van de instructeur. We hebben er 4 gevlogen:

• KSEE – KHMT
• KSEE – KIPL
• KSEE – KONT – KRAL – KRNM
• KSEE – KSNA (nachtvlucht)

Jullie kunnen zelf wel uitzoeken hoe de routes ongeveer lopen naar bovenstaande velden. Het is al met al vrij intensief. De vluchtvoorbereiding, het vliegen en de verwachtingen van de instructeur. De eerste vlucht kostte ongeveer 3,5 uur aan voorbereiding, het vluchtje zelf maar 40 minuten……. Ondertussen gaat de vluchtvoorbereiding steeds beter/sneller/accurater. Het is wel gaaf om te zien dat je binnen een x aantal seconden over je herkenningspunt komt. Er komen telkens nieuwe facetten bij. Flightfollowing met ATC. Dit is erg handig, want zij kunnen jou begeleiden tot aan het vliegveld en geven je allerlei info over verkeer dat in de buurt is. Uiteindelijk moeten we natuurlijk wel zelf opletten en kijken naar overig verkeer of bepaalde situaties. Maar de allereerste keer dat je contact opneemt met hen………………….allemachtig wat praten die mensen snel. Je zit op dezelfde frequentie als de Boeings, Airbussen en wat nog meer zij. Als je dan ook bij de grotere velden komt voel je je aardig nietig in je Cessnaatje. Als je tijdens het opstijgen, op de parallelbaan wordt ingehaald door een landende 737 van Southwest, dan weet je dat het geen snel vliegtuigje is.

De nachtvlucht was ook erg gaaf. Het veld was lastiger te vinden dan gedacht, want normaal is een veld een donkere vlek in bebouwd gebied, maar dit was zo volgebouwd en verlicht dat de verlichting van het vliegveld niet zo goed zichtbaar was. Vooral ’s nachts is het vliegen op de radio (VOR’s)erg belangrijk, omdat je visuele referentiepunten weggenomen worden.
Na de nachtvlucht vond m’n instructeur mij goed genoeg om solo te gaan voor de cross country. Joepie. Ondertussen in Hemet geweest en vandaag ben ik in Imperial geweest. 2 uur vliegen door de woestijn langs de grens met Mexico. Het was echt een leuke vlucht; zorgen dat je precies op de juiste radialen vloog, uitkijken voor ander verkeer (soms klein, zoals een Mooney, andere keer iets groter zoals een B767…) Het is wel bijzonder dat een grote airliner als een B767 nog niet mag dalen van de verkeersleiding, omdat er nog een Cessna in de weg zit ……..gna gna gna.
Ik heb nog 1 vluchtje Cross country in de planning staan en dan zitten de solovluchten voor mij erop. Althans voor dat ik op moet voor mijn PPL examen. Zoals het er nu naar uitziet heb ik dat eind van deze maand………………….spannend! En dan ben ik eindelijk een gebrevetteerd vlieger; nog steeds student pilot, maar toch………………..

En als afsluiter heb ik hier de link naar de foto's van de afgelopen dagen. Beetje contrast met Nederland op dit moment.....

Groeten vanuit een sunny California.

Rick