dinsdag 30 maart 2010

CAA examens en bezoek Petra!


Hoi allemaal,

Het heeft even geduurd voordat de resultaten gepubliceerd zijn, maar er is een goede reden. Ik kon direct na mijn examens Petra ophalen van het vliegveld! Eindelijk na 6 maanden weer samen, ook al was het maar voor 10 dagen. Aangezien wij beiden er aan toe waren om elkaar te zien en we lekker van de dagen en elkaar genoten hebben, is de update iets later. Ik hoop op begrip………

De examens vormden de afsluiting van de 1e fase voor de ATPL theorie. We hadden er als klas lang naartoe gewerkt en iedereen was dan ook wel toe aan de afsluiting van de huidige vakken en het starten met de nieuwe onderwerpen.

Ik kan zeggen dat ik met vlag en wimpel geslaagd ben voor de examens. Alleen voor Principles of Flight (POF) was ik een beetje teleurgesteld, omdat mijn resultaat van de schooltest hoger was. En in het algemeen zijn de schooltesten pittiger dan de CAA examens. Desalniettemin is mijn gemiddelde uitgekomen op een respectabele 92.5%. Niet slecht voor een oldtimer hè?

De uitslagen zijn geworden:
• Meteorology: 94%
• Aircraft systems & Powerplants: 89%
• Principles of Flight: 86%
• VFR communicatie: 100%
• IFR communicatie: 95%
• Human Performance & limitations: 93%

Waarvan akte!

Dan het 2e moment waar al lang reikhalzend naar uitgekeken werd: Petra ophalen! Het voelde echt aangenaam om elkaar nar bijna 6 maanden weer eens in de armen te kunnen sluiten. Ze was natuurlijk moe van de vlucht, maar eenmaal bij het appartement aangekomen zijn we lekker naar de jacuzzi gegaan. Zo kon Petra mooi in het ritme van ons komen en had ik een mooi excuus om, onder het genot van een koud biertje, de behaalde resultaten te vieren en lekker met mijn duifje te ontspannen.

Op zaterdag zat ik tegen 0700 alweer op de rand van het bed en besefte dat ik eigenlijk niets hoefde te doen qua studie………………………..hmmm vreemd (afkickverschijnselen???) Peet lag nog lekker te knorren, dus ik heb op internet naar leuke uitstapjes gezocht. Toen ze wakker, gewassen en aangekleed was heb ik haar eerst hier de omgeving laten zien. Vliegveld, school, supermarkt, zodat ze een goede indruk kreeg.

’s Middags zijn we naar La Jolla geweest. Een soort van jetset stadje iets ten noorden van San Diego en daar hebben we heerlijk langs de kust gelopen en natuurlijk de bekende zeehonden die daar op het strand liggen. Het is een van de weinige plaatsen waar dat gebeurd. En er waren ook jonge zeehondjes geboren, dus dat maakt dubbel zoveel indruk.



Verder zijn we nog op een “whale watching tour” geweest vanuit de haven van San Diego. Dit is een 4 uur durende tocht op het water en dan hoop je om migrerende walvissen te zien. Helaas waren we aan het einde van het seizoen, maar de tocht werd grotendeels goedgemaakt door de dolfijnen die meezwommen met de boot. Dat ziet er nog eens heel anders uit dan het Dolfinarium…………





We zijn met z’n tweeën lekker 3 daagjes naar Catalina geweest. Dit is een eiland dat 45km uit de kust ligt tussen San Diego en Los Angeles. Het is natuurlijk buiten het seizoen, dus was het heerlijk rustig. Soms misschien iets te, want de winkels sloten allemaal om 1600-1700. Gelukkig waren de restaurantjes langer open en we hebben 2 avonden lekker gegeten.
Ik heb voor het eerst zwaardvis op en ik moet zeggen; dat smaakt erg goed. Peet vond haar zeebaars ook prima smaken. De volgende dag zijn we met een bus het binnenland ingegaan, want er was helaas geen andere mogelijkheid. Het verkeer op het eiland is beperkt tot Avalon en dan is het meestal door middel van golfkarretjes. De rest van het eiland is bereikbaar per bus of taxi.
De tocht voerde door het natuurgebied richting het vliegveld. Eenmaal aangekomen stond er een oude DC-3, die nog dagelijks voor de bevoorrading zorgt. Hoezo een museumstuk?????

Later hebben we nog een tourtje gemaakt met een boot die een doorzichtige bodem heeft. Dan konden we mooi de visjes bekijken….

Ons hotel van het oude hotel van Zane Grey. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook nog nooit van die beste man gehoord had, maar hij was een bekende western schrijver. Wikipedia maar eens.

Verder zijn we nog een paar uurtjes naar Mission Beach geweest. We moesten om 1500 terug zijn, omdat we een vliegtuig geboekt hadden vanaf 1600.
Petra stond namelijk gepland om mijn eerste passagier te worden. Om goed 1600 vertrokken we, nadat alle checks uitgevoerd waren. Ik heb Petra uitgelegd waar je allemaal op let en waarom.
Uiteindelijk haar in de kist gezet en zaken in de cockpit uitgelegd. Wat te doen in geval van nood, communicatie, waar kun je aan komen en waar liever niet. Alles was duidelijk en de motor gestart, toestemming om te taxiën aangevraagd, laatste checks bij de startbaan gedaan en gevraagd of ze er klaar voor was…………………en ze zei van wel, dus GAAN!!

Voor dat ze er erg inhad was het 55kts, rotate en airborne. Netjes de downwind departure gevlogen en toen richting het noorden, via wat bergachtig terrein afgebogen richting de kust. Vanaf Oceanside VOR langs de kust afgezakt naar het zuiden. Telkens gezegd wat ik ging doen, dat stelde haar welop het gemak, maar ze was totaal niet misselijk. De turbulentie viel ook goed mee en ze heeft echt zitten genieten. Af en toe hoorde ik via mijn headset: Wat schitterend!.
Da’s altijd een goed teken. Hier wat filmpjes voor een impressie:





En de final approach:



’s Avonds zijn we met de hele EPST crew San Diego in geweest om wat te drinken. De mentor vanuit Nederland was namelijk overgekomen. Het was een gezellige avond en we waren tegen 0230 weer terug in het appartement.

De laatste dag hebben we lekker rustig aangedaan. Beetje zonnen, lezen bij het zwembad en ’s middags een potje voetbal gespeeld. Na het verbranden van de calorieën moesten die ook weer aangevuld worden. Er werd besloten om 3 28-inch pizza’s te bestellen (zie eerdere foto’s). Dat smaakte prima. Terug naar huis om de koffer in te pakken en toch bijtijds naar bed, want de wekker stond om 0500.

Na de redelijk korte nacht op tijd eruit om Petra richting San Diego Airport te brengen. Niet leuk, maar het is niet anders. De dagen zijn werkelijk voorbij gevlogen en het had van mij nog wel 10 dagen extra mogen duren, maar aan alles komt een eind. We waren om 0600 vetrokken en om 0620 stonden we op het vliegveld. Koffer ingechecked en toen naar security. Afscheid genomen……jaja het was niet gemakkelijk en daar ging ze. Maar het is nog maar 6 maandjes en dan ben ik weer thuis voor een tijdje.

Zo, ik ga nu afsluiten en mij rustig richten op de studie. We beginnen nu met het instrument vliegen, maar ik moet eerst nog 13 uur boren voor de VFR fase dat moet deze week klaar zijn, als het weer mee werkt.

Groetjes Rick

Oh ja, de foto's staan hier..........ik denk zet het mooi onderaan, want dan moet iedereen eerst door mijn verhaal, voordat ze plaatjes gaan kijken hahaha

zaterdag 13 maart 2010

Schooltesten

Hallo,

Zo, dit is mijn 3e berichtje voor vandaag, maar zeker niet de minst belangrijke.

Afgelopen week had ik mijn schooltesten, als voorbereiding voor de komende CAA-examens. Met de schooltesten sluit je de afgelopen ATPL theorieperiode af. De schooltesten zijn standaard moeilijker dan de testen voor de overheid. De eis van school is dat je minimaal 75% moet scoren om een schooltest te halen. En ik heb er hard voor moeten werken en soms niet helemaal overtuigd, maar toch de resultaten mogen er zijn:

  • Meteorologie: 94%
  • Principles of Flight: 90%
  • Aircraft Systems & Powerplants: 84%
  • Human Performance & Limitations: 89%
  • VFR communicatie: 100%
  • IFR communicatie: 89%

Al met al een goed resultaat en ik zie de CAA examen met vertrouwen tegemoet. Nu weer studeren en oefenen, terwijl jullie allemaal denken dat ik in mijn zwembroek aan de rand van het zwembad lig of in de jacuzzi zit..... :-)

Groeten Rick

B-17 "Liberty Belle" op Gillespie Field


Hallo,

Het laatste weekend van februari kwam er een bijzondere kist op Gillespie; een volledig gerestaureerde B-17G uit 1943. De bijnaam van deze B-17 is Liberty Belle. Het hele project heeft meer dan 15 jaar geduurd en in totaal meer dan 3 miljoen dollar gekost, maar dan heb je wel wat!

Ze is één van de 13 nog luchtwaardige B-17's "Flying Fortress", dus dat maakt het wel bijzonder.

Ze stond al sinds donderdag op de terminal parking en men was er onderhoud op aan te plegen. En hier in de VS is het heel normaal om op de parking te kunnen komen (als je de code van het hek hebt), dus Max, Owen en ik naar de kist om haar te bewonderen. De man vond het prachtig dat we interesse hadden voor z'n vliegtuig. Uiteindelijk maar de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of we binnen konden kijken. Geen enkel probleem, maar dat kon pas 1,5 uur later, want hij moest eerst iemand ophalen. Dat was voor ons weer geen probleem, dus we zijn naar de kist gegaan, voordat we les hadden. Het was echt geweldig! Het meest indrukwekkend is wel het kleine bruggetje door het bommenruim richting de cockpit. De bomluiken gingen open en denk dan maar dat je naar voren of achteren moest lopen en je ziet de grond ver beneden of een Messerschmitt Me-109 of Focke-Wulf FW-190 op je af komen. Mmmmmmmm respect voor die mannen toendertijd! Maar alles is functioneel is zo'n vliegtuig. Geen enkel comfort. Afijn, de foto's geven een aardige indruk van de kist.

En in Europa zou zo'n vliegtuig afgezet worden met linten, hekken etc. Hier is het gewoon toegankelijk en de eigenaren/piloten/monteurs zijn er enorm trots op en vereerd mee dat ze met zo'n mooi toestel de historie levend kunnen houden. Er gaan dan ook veel veteranen, die nog met de B-17 gevlogen hebben, mee tijdens de rondvluchten.

Nadat we binnen waren geweest en alles bekeken hadden heb ik de man gevraagd wanneer de start up was van de motoren en dat zou op zaterdag en zondag rond 0930 zijn. 's Zaterdags was het slecht weer en werd er niet gevlogen, maar op zondag wel. Daar heb ik een paar filmpjes van gemaakt, veel plezier:

De taxi:



De start:



De landing:



Terugtaxiën:



Start-up van de rechtermotoren:



Nice hè?

Groeten vanuit de VS.

Rick

Cross country (XC) fase na behalen van PPL


Hallo allemaal,

Allereerst mijn excuses voor het nalaten van enige update voor meer dan een maand. Redenen waren er genoeg om het niet te doen, maar toch….nu is er even een rustiger moment en kan ik een en ander bijwerken.
Het is inmiddels 1 maand en 11 dagen geleden dat ik mijn laatste update heb geplaatst.

Ondertussen heb ik natuurlijk niet stil gezeten, want nadat ik mijn PPL behaald heb is er een drukke tijd aangebroken. Na het behalen van het brevet staat er de periode van solo XC (Cross Country) vluchten gepland. Dit betekent dat je begint met kleinere vluchten van 1 uur en eindigt bij de lange vluchten van 4,5-5 uur.

Ondertussen heb ik alweer een kleine 23 uur kunnen bijschrijven in mijn logboek. Ik moet nog 1 verplichte vlucht maken naar Santa Barbara (langs de kust en over LAX heen), welke voor morgen gepland staat en daarna heb ik nog 13 uur beschikbaar om naar velden te gaan van mijn keuze. Voorwaarde is wel dat de velden goedgekeurd zijn vanuit school. Maar er zijn leuke velden genoeg hier, dus ik zal me best vermaken.

Hier staan de foto’s en wat filmpjes van een vlucht naar Palm Springs. Daar vertrokken 4 F-18’s met volle naverbrander terwijl ik mijn pre-flight inspection aan het doen was. Gaaf!



Verder gaan we nu ook naar class Charlie velden toe. Dit houdt in dat je onder luchtverkeersleiding vliegt en ook tussen de verkeersvliegtuigen. Het blijft bijzonder om op te stijgen terwijl er naast je een 737 opstijgt van de parallel runway.

Veel plezier met de foto’s

Groeten vanuit San Diego, waar het weer nu eindelijk beter lijkt te gaan worden.

Rick