Allereerst zal ik mij aan diverse mensen moeten verontschuldigen voor het feit dat ik heel lang niets heb geschreven. Ik ga geen uitvluchten bedenken, maar laten we het er maar op houden dat ik te druk was met vliegen, voorbereiden, enzovoorts. bla bla bla:-)
Om dus maar snel van onderwerp te veranderen: filmpje van het vliegen in Zweden...
We hebben de afgelopen periode heel veel vluchten moeten cancellen in verband met het weer. Lage temperaturen en lage wolken zijn namelijk niet een combinatie waarin de "almachtige" Duchess zich goed thuisvoelt. De kist is namelijk niet gecertificeerd om in "icing conditions" te vliegen. Met andere woorden: er zit geen systeem dat er voor zorgt dat het ijs zich niet kan hechten aan de vleugel(rand), propeller. Dit zorgt voor een verstrooide luchtstroming en kan in het ergste geval resulteren dat je uit de lucht valt. Onder het motto voorkomen is genezen, is het dan verstandig om op de grond te blijven.
Uiteindelijk hebben we met behulp van de instructeurs toch redelijk veel kunnen vliegen de afgelopen 2 weken. Zodoende stond op 8 december de checkride/examenvlucht op het programma. De vlucht zou 2,5 uur duren en bestaan uit 2 gedeelten:
- CPL (Commercial Pilot License) gedeelte; VFR navigatie, starts en landingen, touch & go's, noodsituaties, motorstoringen, overtreksituaties etc.
- IR (Instrument Rating) gedeelte; met een kap op je hoofd die het uitzicht belemmerd moet je laten zien dat je op basis van alleen instrumenten kunt vliegen. In totaal een 3-tal verschillende procedures/naderingen gevlogen. Voor de echte liefhebbers: komen ze dan........ DME-arc met aansluitende ILS, NDB hold en een LOC (Allemaal op ESSD).
Maar voor het zover zou zijn hadden Max en ik eerst nog een mondeling op het programma staan. Uiteindelijk viel dit allemaal reuze mee en onze conclusie was dat de standaard testen stukken lastiger zijn. Goed natuurlijk, want beter dat het CAA examen meevalt dan omgekeerd.
De examinator was een gepensioneerde, zeer ervaren Zweedse luchtmacht vlieger met schitterende verhalen. Hij had gevlogen op de Saab 29 Tunnan & Saab 35 Draken. Na 25 minuten van papierwerk invullen en 2 vragen werd het tijd om het weer te bekijken. En dat viel even tegen..............................................
Maar de examinator had de oplossing: hij zei tegen ons dat we maar een vliegveld moesten opzoeken waar het goed weer was, want we zouden hoe dan ook de lucht in :-) Uiteindelijk bleek het bij Borlänge (ESSD) prima weer te zijn, dus ff snel daarheen gepland, nieuw vluchtplan ingediend etc. De examinator had met de toren van Vasteras gebeld om het één en ander te "regelen". Officieel mochten we niet met de huidige condities opstijgen onder VFR. Aangezien de bewolking slechts 300 ft dik was zijn we met een aangepaste klaring de lucht ingegaan. Binnen een paar seconden waren we door de bewolking heen en konden we genieten van de zon.
Net buiten Vasteras hield de bewolking echt op dus de navigatie met het kaartje was prima uit te voeren. Paar uitwijkingen gekregen en toen richting Borlange. De vriendelijke mevrouw in de toren hielp ons prima, helemaal nadat de examinator (in het Zweeds) tegen haar had gezegd dat we een examen aan het doen waren :-) Uiteindelijk daar wat circuitjes gevlogen in diverse configuraties en toen Max bij de terminal afgezet. Best cool om de gele lijn te volgen naar het gebouw en de kleine Duchess naast een turboprop te parkeren!!
Ik heb toen weer taxi & IFR clearance opgepikt en daar gingen we weer de lucht in voor een uurtje IFR vliegen. Alles ging goed en de examinator vertelde dat ik aan de toren een "full stop" kon vragen. Tijdens dat we de runway afdraaiden en ik de checklisten doornam kreeg ik te horen dat ik geslaagd was.....YES!!!!!
Geparkeerd, de kist moest bijgetankt worden en wij ook, dus lekker gelunched. Na de lunch was Max aan de beurt en kon ik wachten tot zij me weer op kwamen pikken voor de terugreis. Die eigenlijk net iets tegen/onder de minima zat; maar alles was veilig!
Ter afsluiting staan er hier nog "wat" foto's op Picasa.
Maar het zit er "eindelijk"op. Het brevet is binnen, na 15 maanden van "bloed, zweet en tranen". Nu rest alleen de MCC en Jet Foundation Course bij EPST in Utrecht. De 22e december vlieg ik terug naar Nederland en kan ik Kerst en Oud & Nieuw 2010 thuis vieren met Petra, familie en vrienden.
Ik kan bijna niet meer wachten :-)
Liefs (Captain) Rick
