Ja, de een-motorige uurtjes zitten erop. De afgelopen 9 maanden heb ik in totaal 152 uur (exclusief 2.1 uur huur en 1.9 uur examen voor mijn PPL) mogen rondtoeren door de lucht hier. De tijd vliegt hier letterlijk en figuurlijk, want nog 18 uur multi-engine op de Be-76 Duchess plus 6 uur aerobatics, 4 examens en dan is het avontuur in San Diego weer voorbij. En heel eerlijk gezegd; begin ik er ook wel naar uit te kijken. Maar goed, nog iets meer dan 70 dagen en dan ben ik (weliswaar tijdelijk)terug in Nederland.
Na vorig bericht is er wel weer één en ander gebeurd. Allereerst zijn Jan en Emmy 3 daagjes op bezoek geweest. Het was erg gezellig en het is altijd leuk als er vrienden over de vloer komen. Je voelt je op zo'n moment weer even een "normaal" mens. Normaliter zijn wij altijd bezig in ons eigen wereldje van vliegen, studeren en alles dat daarbij komt kijken. Een kleine pauze doet je dan ook beseffen dat er nog iets anders is dan vliegen, maar soms verlies je het uit het oog.........geen nood, wat dat betreft sta ik met benen stevig op de grond :-)
Leuke foto van Emmy aan de Pacific...
Oh ja, Jan, ik verwacht natuurlijk wel de foto's van de tijd hier inclusief die van Emmy naast die knappe kerel in uniform voor het vliegtuig!!!!! :-)
Maar goed, ME fase: zoals de naam al doet vermoeden betreft het hier een meermotorig (complex) vliegtuig. Complex omdat het vliegtuig een verstelbare propeller heeft en intrekbaar landingsgestel. Ik ga het niet al te ingewikkeld maken, maar het komt er in feite hier op neer: alles dat we geleerd hebben qua snelheden, toerentallen en checklisten kan zo overboord. Alles weer opnieuw leren. Wel erg leuk, maar ook weer stevig stampen op de procedures.
We vliegen hier (en straks in Zweden) met de Beechcraft 76 Duchess. Nu is dit niet moeders mooiste qua looks en zeer zeker niet de nieuwste kist (ouder dan ik ben.....) maar het heeft zich in de loop der jaren wel bewezen als een goede en, vooral, vergevingsgezinde metgezel tijdens deze fase.
Zeker, geen ventilator meer voor je die het uitzicht verpest, nu hangen er 2 van die ventilatoren aan de vleugels.
Na de eerste lessen in de sim, mochten we dan echt het luchtruim kiezen. De acceleratie is sneller, het klimt sneller, maar bovenal het is veel stabieler dan een Cessna. Dat maakte op mij de meeste indruk....
Niels heeft mijn eerste take-off vanaf Ramona gefilmd:
Morgen hebben we 2 briefings voor het aerobatics gedeelte en 27 juli sta ik ingedeelte voor mijn eerste vlucht/les.....daar kijk ik nu al naar uit.
Zo, dan is iedereen weer op de hoogte. Ik ga even wat ontspannen en dan morgen weer op tijd op.
Hier de nieuwste update voor mijn blog. Deze keer gaat het over het reisje van Niels en mij vanaf Gillespie naar Oakland International airport (KOAK). De reden dat we naar Oakland toe vlogen heeft te maken met het parkeergeld dat betaald moet worden op San Fransisco International (KSFO). Voor een kleine Cessna 172 durven ze daar gewoon 230 dollar te vragen. Op Oakland daarentegen is het parkeergeld slechts 17 dollar voor 1 nacht. Dat klinkt al heel iets beter in de oren. We zijn uiteindelijk geen rijke kerels, maar slechts arme studenten.... :-) En we moesten ook nog voor een hotel kijken dussssssss.
Voorbereiding
Omdat dit geen standaardvluchten voor school zijn is men vrij strikt qua voorbereiding. Wij hebben dan ook echt alles moeten laten zien in de vorm van een plan; tijden, route, soorten approaches, brandstofprijzen, faciliteiten op de velden waar we wilden landen, alternatieven in het geval het weer niet goed genoeg zou zijn, landingsgelden, route van vliegveld naar hotel, metro, welk hotel ivm contactgegevens, etc.
Nu hadden Niels en ik één en ander van te voren vrij uitvoerig uitgezocht, dus qua route/velden/naderingen/prijzen etc zat alles wel goed in elkaar. Van te voren zijn we door het plan met onze instructrice, Linn, gelopen om van haar ook input te krijgen, zodat het plan goedgekeurd zou worden.
Uiteindelijk nog een paar aanpassingen gemaakt (de route alvast in vluchtplannen verwerkt), maar verder was het de beste voorbereiding die ze to dusver gezien had :-). Om 1630 mochten Niels en ik aantreden bij de chief flight instructor. Alle naderings kaarten uitgelegd, route gearceerd etc. Ook hij was erg tevreden, want zijn commentaar was dat ze ons plan maar als standaard moetsten gaan gebruiken. 10 Minuten later, stonden we weer buiten, plan goedgekeurd en wel. De opdracht die we meekregen was dat we Linn als een klant moesten beschouwen die niets hoefde te regelen. Wij moesten alles regelen, wat dan ook! Beetje het idee van de zakenjet wereld. En dat was erg leuk........
Heenreis
Om 0815 stond "wheels-up" gepland, met andere woorden hoe laat we de lucht in wilden zijn. Om 0630 vertrokken richting school voor de voorbereidingen: pre-flight inspecties, weer controleren, NOTAM's doornemen, vluchtplannen indienen etc. Uiteindelijk ging ik om 0835 de lucht in. Ik zou het eerste gedeelte vliegen:
De vlucht ging wel lekker, de naderingen waren allemaal goed, met hier en daar een klein verbeterpuntje, maar niets ernstig. Wel wat vertraging opgelopen, wat ik moest van de luchtverkeersleiding omvliegen. Grote vliegtuigen hebben voorrang op kleine Cessna´s....
Uiteindelijk bij aankomst op Meadows Field, Bakersfield naar de FBO getaxied voor brandstof en Niels kon daar de knuppel overnemen. Even wat gegeten, Niels zijn vluchtplannen ingediend en weer vertrokken voor het 2e gedeelte naar San Fransisco/Oakland. Niels deed de volgende velden aan:
Tijdens de approach op Fresno (KFAT) vroeg de controller of Niels z'n snelheid iets hoger zou kunnen houden, want er zaten 2 F-16's op onze kont.........euhmmmmm wilco? Uiteindelijk stonden we net aan de grond, bezig met terugtaxiën en komen die 2 F-16's eraan. Cool!!
Uiteindelijk heeft captain Niels ons veilig in Oakland gebracht.
Kist geparkeerd, geregeld dat ze haar zouden voltanken en netjes met het busje naar het metrostation gebracht...........kijk da's nog eens service. De metro gepakt richting downtown San Fransisco en richting hotel. Daar aangekomen ingechecked, kamer geïnspecteerd, omgekleed en de stad in voor een welverdiend hapje en drankje. Al met al was het toch een lange, intensieve dag geweest. Om 2230 netjes naar bed, want de volgende dag zou om 0600 het wekkertje weer afgaan.
San Fransisco
Vroeg opgestaan, maar wel na een zalige nachtrust in een heerlijk bed...........na een ontbijtje en een taske koffie op pad gegaan. Toeristje spelen. Het weer was overigens prima. Normaal kan het nogal bewolkt zijn, maar vandaag was het kraakhelder en het zonnetje scheen vrolijk. Allereerst richting de bekende cablecar gelopen voor een tochtje.
Daarna richting Fisherman's Wharf om de Golden Gate en Alcatraz te zien:
Bewijs: de 3 "vliegende musketiers" voor de bekende brug......
Uiteindelijk hebben we in 3-3,5 uur de meest bekende bezienswaardigheden gezien. Dat is nog eens efficient:-). Om 1200 moesten we uitchecken in het hotel en we wilden op tijd terug richting San Diego.
Ik zou het eerste gedeelte voor mijn rekening nemen. Qua planning wilde ik van Oakland richting de Golden Gate vliegen en dan via de kust afzakken richting het zuiden. Alle vluchtplannen ingediend, vraag ik de toestemming aan bij Oakland Clearance: Ehhhh Cessna N2373Z, we hebben een probleempje met de route. Standby! Ok, wachten dan maar. Paar tellen kwamen ze terug of we studenten waren (altijd ja zeggen op zulke momenten!), dus dat bevestigd. Het probleem was dat de route vol zat met straalvliegtuigen en daar wilden ze liever geen vliegend tuinschuurtje tussen hebben. Of we een probleem hadden met een andere "scenic route"/toeristische route over de baai. Nee hoor, geen enkele........:-) Kijk, dat is nog eens meedenken en vriendelijk! Uiteindelijk een hele mooie departure gehad met mooi uitzicht over San Fran en de baai. Vlak voor we weg zouden draaien richting het zuiden kwam de allervriendelijkste dame van NorCal met de vraag of het alternatief naar ons zin was? Ja zeker, dank u. Antwoord: U bedankt voor de hulp..........vreemd volk soms die Yanks.
Uiteindelijk liep het qua tijd weer iets uit en hebben we besloten dat ik 1 nadering over zou slaan en de knuppel iets eerder aan Niels zou overhandigen. de route terug was als volgt:
KOAK-KMRY
KMRY-KSMX
Op Santa Maria nam Niels het over en die vloog ons terug naar San Diego via Santa Ynez, Santa Monica, Santa Ana. Op een gegeven moment kwamen we over Camarillo heen op 6000 ft en wat spot mijn oog: een Lockheed "Connie" Constellation in het wild op de landingsbaan.......hier is het bewijs: Dat kan ook alleen in de VS........
In verband met de 4th of July was het extreem rustig in de lucht dus we kregen, als kersje op de taart, van de controller een nadering naar Santa Monica, over het Hollywood teken :-)
Bewijs:
Hier het filmpje van Niels z'n approach in Santa Monica:
Zo, dan zijn jullie allemaal weer helemaal op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Nu moet ik deze week nog 2.2 uur vliegen met de Cessna en dan is het gedaan met de Cessna voorlopig. De volgende fase in het programma is de Be-76 Duchess voor mijn meermotorige uren.......mmmmmm weer helemaal overnieuw leren vliegen. Ik denk dat het zeker en vast wel goed zal komen. Ik hep er zin an!!!!
Ik ben 32, woon samen met Petra in Harderwijk en ben 1 september begonnen met de First Officer opleiding bij EPST. Tijdens mijn opleiding wordt mijn plaats thuis waargenomen door onze kater Gijs :-)
