Hoi allemaal,
Allereerst wil ik jullie allemaal het beste wensen voor 2010.
Dit jaar was het wel wat anders dan anders. Kerst en Oud & Nieuw in San Diego gevierd, zonder de gebruikelijke entourage. Het was zeker gezellig, maar op zulke momenten mis je je geliefde, familie en vrienden nog meer dan normaal.
Het weer maakt het er ook niet echt gemakkelijker; om nou een jubel Kerst stemming te hebben terwijl het 22 graden is………soms mis je de kneuterige dingetjes van thuis toch best wel!
Verder gaat hier alles in het gebruikelijke tempo door. 1e Kerstdag en Nieuwjaarsdag vrij, verder gewoon vliegen en lessen volgen. Maar ik bespeur telkens weer progressie, dus dat maakt het wel gemakkelijk om zoveel energie te steken in dit hele avontuur. Na het vorige verslagje zijn we begonnen met de cross country vluchten (vluchten + 50nm van de thuisbasis) onder begeleiding van de instructeur. We hebben er 4 gevlogen:
• KSEE – KHMT
• KSEE – KIPL
• KSEE – KONT – KRAL – KRNM
• KSEE – KSNA (nachtvlucht)
Jullie kunnen zelf wel uitzoeken hoe de routes ongeveer lopen naar bovenstaande velden. Het is al met al vrij intensief. De vluchtvoorbereiding, het vliegen en de verwachtingen van de instructeur. De eerste vlucht kostte ongeveer 3,5 uur aan voorbereiding, het vluchtje zelf maar 40 minuten……. Ondertussen gaat de vluchtvoorbereiding steeds beter/sneller/accurater. Het is wel gaaf om te zien dat je binnen een x aantal seconden over je herkenningspunt komt. Er komen telkens nieuwe facetten bij. Flightfollowing met ATC. Dit is erg handig, want zij kunnen jou begeleiden tot aan het vliegveld en geven je allerlei info over verkeer dat in de buurt is. Uiteindelijk moeten we natuurlijk wel zelf opletten en kijken naar overig verkeer of bepaalde situaties. Maar de allereerste keer dat je contact opneemt met hen………………….allemachtig wat praten die mensen snel. Je zit op dezelfde frequentie als de Boeings, Airbussen en wat nog meer zij. Als je dan ook bij de grotere velden komt voel je je aardig nietig in je Cessnaatje. Als je tijdens het opstijgen, op de parallelbaan wordt ingehaald door een landende 737 van Southwest, dan weet je dat het geen snel vliegtuigje is.
De nachtvlucht was ook erg gaaf. Het veld was lastiger te vinden dan gedacht, want normaal is een veld een donkere vlek in bebouwd gebied, maar dit was zo volgebouwd en verlicht dat de verlichting van het vliegveld niet zo goed zichtbaar was. Vooral ’s nachts is het vliegen op de radio (VOR’s)erg belangrijk, omdat je visuele referentiepunten weggenomen worden.
Na de nachtvlucht vond m’n instructeur mij goed genoeg om solo te gaan voor de cross country. Joepie. Ondertussen in Hemet geweest en vandaag ben ik in Imperial geweest. 2 uur vliegen door de woestijn langs de grens met Mexico. Het was echt een leuke vlucht; zorgen dat je precies op de juiste radialen vloog, uitkijken voor ander verkeer (soms klein, zoals een Mooney, andere keer iets groter zoals een B767…) Het is wel bijzonder dat een grote airliner als een B767 nog niet mag dalen van de verkeersleiding, omdat er nog een Cessna in de weg zit ……..gna gna gna.
Ik heb nog 1 vluchtje Cross country in de planning staan en dan zitten de solovluchten voor mij erop. Althans voor dat ik op moet voor mijn PPL examen. Zoals het er nu naar uitziet heb ik dat eind van deze maand………………….spannend! En dan ben ik eindelijk een gebrevetteerd vlieger; nog steeds student pilot, maar toch………………..
En als afsluiter heb ik hier de link naar de foto's van de afgelopen dagen. Beetje contrast met Nederland op dit moment.....
Groeten vanuit een sunny California.
Rick
Allereerst wil ik jullie allemaal het beste wensen voor 2010.
Dit jaar was het wel wat anders dan anders. Kerst en Oud & Nieuw in San Diego gevierd, zonder de gebruikelijke entourage. Het was zeker gezellig, maar op zulke momenten mis je je geliefde, familie en vrienden nog meer dan normaal.
Het weer maakt het er ook niet echt gemakkelijker; om nou een jubel Kerst stemming te hebben terwijl het 22 graden is………soms mis je de kneuterige dingetjes van thuis toch best wel!
Verder gaat hier alles in het gebruikelijke tempo door. 1e Kerstdag en Nieuwjaarsdag vrij, verder gewoon vliegen en lessen volgen. Maar ik bespeur telkens weer progressie, dus dat maakt het wel gemakkelijk om zoveel energie te steken in dit hele avontuur. Na het vorige verslagje zijn we begonnen met de cross country vluchten (vluchten + 50nm van de thuisbasis) onder begeleiding van de instructeur. We hebben er 4 gevlogen:
• KSEE – KHMT
• KSEE – KIPL
• KSEE – KONT – KRAL – KRNM
• KSEE – KSNA (nachtvlucht)
Jullie kunnen zelf wel uitzoeken hoe de routes ongeveer lopen naar bovenstaande velden. Het is al met al vrij intensief. De vluchtvoorbereiding, het vliegen en de verwachtingen van de instructeur. De eerste vlucht kostte ongeveer 3,5 uur aan voorbereiding, het vluchtje zelf maar 40 minuten……. Ondertussen gaat de vluchtvoorbereiding steeds beter/sneller/accurater. Het is wel gaaf om te zien dat je binnen een x aantal seconden over je herkenningspunt komt. Er komen telkens nieuwe facetten bij. Flightfollowing met ATC. Dit is erg handig, want zij kunnen jou begeleiden tot aan het vliegveld en geven je allerlei info over verkeer dat in de buurt is. Uiteindelijk moeten we natuurlijk wel zelf opletten en kijken naar overig verkeer of bepaalde situaties. Maar de allereerste keer dat je contact opneemt met hen………………….allemachtig wat praten die mensen snel. Je zit op dezelfde frequentie als de Boeings, Airbussen en wat nog meer zij. Als je dan ook bij de grotere velden komt voel je je aardig nietig in je Cessnaatje. Als je tijdens het opstijgen, op de parallelbaan wordt ingehaald door een landende 737 van Southwest, dan weet je dat het geen snel vliegtuigje is.
De nachtvlucht was ook erg gaaf. Het veld was lastiger te vinden dan gedacht, want normaal is een veld een donkere vlek in bebouwd gebied, maar dit was zo volgebouwd en verlicht dat de verlichting van het vliegveld niet zo goed zichtbaar was. Vooral ’s nachts is het vliegen op de radio (VOR’s)erg belangrijk, omdat je visuele referentiepunten weggenomen worden.
Na de nachtvlucht vond m’n instructeur mij goed genoeg om solo te gaan voor de cross country. Joepie. Ondertussen in Hemet geweest en vandaag ben ik in Imperial geweest. 2 uur vliegen door de woestijn langs de grens met Mexico. Het was echt een leuke vlucht; zorgen dat je precies op de juiste radialen vloog, uitkijken voor ander verkeer (soms klein, zoals een Mooney, andere keer iets groter zoals een B767…) Het is wel bijzonder dat een grote airliner als een B767 nog niet mag dalen van de verkeersleiding, omdat er nog een Cessna in de weg zit ……..gna gna gna.
Ik heb nog 1 vluchtje Cross country in de planning staan en dan zitten de solovluchten voor mij erop. Althans voor dat ik op moet voor mijn PPL examen. Zoals het er nu naar uitziet heb ik dat eind van deze maand………………….spannend! En dan ben ik eindelijk een gebrevetteerd vlieger; nog steeds student pilot, maar toch………………..
En als afsluiter heb ik hier de link naar de foto's van de afgelopen dagen. Beetje contrast met Nederland op dit moment.....
Groeten vanuit een sunny California.
Rick
